Złamania i zwichnięcia

Gdyby stworzyć nieprzyjemną listę najczęstszych kontuzji, którym ulegają dzieci oraz młodzież, to z całą pewnością złamania kości oraz zwichnięcia znalazłyby się w czołówce. Im dziecko aktywniejsze, im większy ma temperament, tym większe ryzyko wystąpienia złamań. Zazwyczaj dochodzi do nich w trakcie zabawy lub ćwiczeń fizycznych. Jeden krótki moment może zdecydować o uszkodzeniu kości, a to już poważna sprawa.

Silny ból, opuchlizna i niemożność normalnego korzystania z kończyny – to podstawowe objawy złamania. Aby precyzyjnie je zdiagnozować, konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego. Na jego podstawie lekarz określa, czy doszło do złamania lub pęknięcia kości i jaki ma ono charakter. Jeśli diagnoza potwierdzi podejrzenia, konieczne będą dalsze decyzje.

W większości złamań wystarcza terapia zachowawcza, to jest unieruchomienie ręki lub nogi za pomocą opatrunku gipsowego lub specjalnej ortezy. Rzecz jasna opatrunek z gipsu musi zostać fachowo nałożony, aby unieruchomienie sprzyjało właściwemu zrostowi kości, a przy tym minimalizowało dyskomfort pacjenta. Dzieci bywają jednak niecierpliwe i jasnym jest, że na początku młodemu człowiekowi będzie trudno przywyknąć do ciężkiego gipsu. Problematyczne są szczególnie kończyny dolne, ponieważ zakres ruchu dziecka jest znacząco ograniczony.

Z czasem jednak sytuacja się uspokoi. Aż do zdjęcia opatrunku w szpitalu kończyna nie będzie w ruchu. To oznacza częściowe zastanie mięśni, a więc później konieczna będzie rehabilitacja. Seria ćwiczeń pozwoli wrócić do całkowitej sprawności.